Wie kent het niet? Lades, kasten, dozen vol met spulletjes. Die je niet gebruikt, maar waarvan je denkt dat je het misschien gaat of zou moeten/willen gebruiken. Bijvoorbeeld dat Hongaarse woordenboekje, want stel je voor dat je toch nog een keer op vakantie gaat naar het Balatonmeer. Zelfs als je weet dat je iets nooit (meer) gaat gebruiken kun je makkelijk denken "o maar dit heb ik van oom Pietje gehad toen in mijn zwemdiploma haalde". En dan kun je het niet wegdoen natuurlijk. Hetzelfde geldt als je er veel geld in hebt gestoken. Heel verleidelijk om dan te denken dat je er geen afstand van kan doen.
De afgelopen elf jaar ben ik vanwege studie, werk en partner gemiddeld meer dan één keer per jaar verhuisd. Bij de laatste verhuizing hebben we voor het eerst een verhuisbedrijf ingehuurd. Dat was super handig. Luxe. Echter stonden er tot voor kort (ruim een jaar na de verhuizing!) nog steeds dozen onuitgepakt. Er zat van alles en nog wat in die dozen: boeken, fotoalbums, (zwem)diploma's, knuffelbeesten, notitieblokken, opbergdozen, lampen, glazen, een theepot, meer boeken, dvd's, cd's, brieven, foto's, administratie, speelgoed van vroeger, kaarsen, spelletjes, enzovoorts.
Ik zie het niet zitten al die spullen voor de zeventiende keer mee te verhuizen, dus is het tijd voor een Heel Grondige Opruiming. Alles waar ik nu geen nut van heb en ook geen nut van ga hebben in de nabije toekomst gaat weg. Dus bewaar ik bijvoorbeeld geen kinderboeken, reisgidsen van landen waar ik misschien ooit nog eens naar toe ga en dvd's die ik toch niet een tweede keer ga kijken. Studieboeken die toen relevant waren maar nu allang achterhaald zijn, gaan ook weg. Ik mag van mezelf maximaal één doos met herinneringen zoals zwemdiploma's en fotoalbums bewaren.
Dit betekent dat ons appartement steeds leger wordt. Van de twaalf verhuisdozen zijn er nog maar drie over. Bij een volgende verhuizing hebben we daardoor minder ruimte nodig, dus kunnen we op zoek naar een kleiner appartement met waarschijnlijk een lagere huurprijs. Bovendien gaat de wekelijkse schoonmaak sneller als je om minder spullen heen hoeft te stoffen en dweilen.
Ik probeer nu te denken vanuit mijn spullen. Wat is beter voor het ding in kwestie? Is het doel van het ding dat het in een verhuisdoos of la stoffig ligt te worden of zou het beter zijn als het gebruikt wordt? Het is zonde van grondstoffen als je producten gewoon oud laat liggen worden terwijl iemand anders misschien dolblij wordt van het ding.
Mijn skeelers zijn zo'n voorbeeld. Ik hield van die dingen. Skeelerde zelfs tientallen kilometers per dag toen ik... op de middelbare school zat. Hoe leuk ik skeeleren ook vind, het is niet meer mijn prioriteit. Dat blijkt ook wel uit het feit dat ik ze al tien jaar mee verhuis, maar niet gebruik. Wat in dit geval ook meetelt is dat ze zo duur waren. Meer dan 400 gulden. Gekocht van mijn eigen verdiende geld. Maar na de skeelers een keer of vijftien verhuisd te hebben was ik er afgelopen herfst klaar mee. Tijd om te verkopen. En dat deed ik. De koper had precies dezelfde fijne skeelers gehad en was super blij met die van mij. Zij blij, ik blij en ik ook nog een paar tientjes rijker. En natuurlijk mis ik de skeelers niet.
Inmiddels ben ik expert in het afkomen van mijn spullen. Hier komen mijn vijf strategieën.
1. Marktplaats
Heel veel dingen zijn te verkopen via Marktplaats. Ik heb er al van alles verkocht van prullenbakken tot boeken tot skeelers, fietsen, shampoo en opbergdozen. Afgelopen week heb ik een hele serie foto's gemaakt van de spullen die ik wil verkopen en zo langzamerhand zet ik dingen online. Ik word er niet direct rijk van, maar alle kleine beetjes helpen. En inmiddels heb ik er toch al een paar honderd euro aan over gehouden. Ik vind het ook prettig dat dingen opgehaald worden en ik het dus niet zelf hoef weg te brengen.
2. Familie, vrienden- en kennissenkring
Van een aantal dingen weet ik dat familie, vrienden of kennissen er iets aan zouden hebben. Zo heb ik onlangs wat (kinder)boeken en dvd's weggegeven aan familie, vrienden en collega's.
3. Sociale media
4. Tweedehands winkel
5. Weggeefwinkel
Onlangs gaf een van mijn lezers hier de tip te kijken naar de Weggeefwinkel. Toevallig kwam ik kort daarna iemand tegen die ook de Weggeefwinkel noemde. Zo kwam ik uiteindelijk op de Facebook pagina van de Weggeefwinkel in Den Haag terecht. Bij deze winkel kun je gratis winkelen. Het assortiment is breed: kleding, schoenen, keukengerei, knuffels, bordspellen, servies, muurdecoraties, kaarsen, enzovoorts. Inmiddels heb ik er een paar tassen naar toe gebracht met spullen die nog steeds mooi en bruikbaar zoals een Ikea kinderlamp en wat kaarsenhouders. Fijn dat anderen mensen hier gratis wat aan kunnen hebben.
De afgelopen elf jaar ben ik vanwege studie, werk en partner gemiddeld meer dan één keer per jaar verhuisd. Bij de laatste verhuizing hebben we voor het eerst een verhuisbedrijf ingehuurd. Dat was super handig. Luxe. Echter stonden er tot voor kort (ruim een jaar na de verhuizing!) nog steeds dozen onuitgepakt. Er zat van alles en nog wat in die dozen: boeken, fotoalbums, (zwem)diploma's, knuffelbeesten, notitieblokken, opbergdozen, lampen, glazen, een theepot, meer boeken, dvd's, cd's, brieven, foto's, administratie, speelgoed van vroeger, kaarsen, spelletjes, enzovoorts.
Ik zie het niet zitten al die spullen voor de zeventiende keer mee te verhuizen, dus is het tijd voor een Heel Grondige Opruiming. Alles waar ik nu geen nut van heb en ook geen nut van ga hebben in de nabije toekomst gaat weg. Dus bewaar ik bijvoorbeeld geen kinderboeken, reisgidsen van landen waar ik misschien ooit nog eens naar toe ga en dvd's die ik toch niet een tweede keer ga kijken. Studieboeken die toen relevant waren maar nu allang achterhaald zijn, gaan ook weg. Ik mag van mezelf maximaal één doos met herinneringen zoals zwemdiploma's en fotoalbums bewaren.
Dit betekent dat ons appartement steeds leger wordt. Van de twaalf verhuisdozen zijn er nog maar drie over. Bij een volgende verhuizing hebben we daardoor minder ruimte nodig, dus kunnen we op zoek naar een kleiner appartement met waarschijnlijk een lagere huurprijs. Bovendien gaat de wekelijkse schoonmaak sneller als je om minder spullen heen hoeft te stoffen en dweilen.
Ik probeer nu te denken vanuit mijn spullen. Wat is beter voor het ding in kwestie? Is het doel van het ding dat het in een verhuisdoos of la stoffig ligt te worden of zou het beter zijn als het gebruikt wordt? Het is zonde van grondstoffen als je producten gewoon oud laat liggen worden terwijl iemand anders misschien dolblij wordt van het ding.
Mijn skeelers zijn zo'n voorbeeld. Ik hield van die dingen. Skeelerde zelfs tientallen kilometers per dag toen ik... op de middelbare school zat. Hoe leuk ik skeeleren ook vind, het is niet meer mijn prioriteit. Dat blijkt ook wel uit het feit dat ik ze al tien jaar mee verhuis, maar niet gebruik. Wat in dit geval ook meetelt is dat ze zo duur waren. Meer dan 400 gulden. Gekocht van mijn eigen verdiende geld. Maar na de skeelers een keer of vijftien verhuisd te hebben was ik er afgelopen herfst klaar mee. Tijd om te verkopen. En dat deed ik. De koper had precies dezelfde fijne skeelers gehad en was super blij met die van mij. Zij blij, ik blij en ik ook nog een paar tientjes rijker. En natuurlijk mis ik de skeelers niet.
Inmiddels ben ik expert in het afkomen van mijn spullen. Hier komen mijn vijf strategieën.
1. Marktplaats
Heel veel dingen zijn te verkopen via Marktplaats. Ik heb er al van alles verkocht van prullenbakken tot boeken tot skeelers, fietsen, shampoo en opbergdozen. Afgelopen week heb ik een hele serie foto's gemaakt van de spullen die ik wil verkopen en zo langzamerhand zet ik dingen online. Ik word er niet direct rijk van, maar alle kleine beetjes helpen. En inmiddels heb ik er toch al een paar honderd euro aan over gehouden. Ik vind het ook prettig dat dingen opgehaald worden en ik het dus niet zelf hoef weg te brengen.
2. Familie, vrienden- en kennissenkring
Van een aantal dingen weet ik dat familie, vrienden of kennissen er iets aan zouden hebben. Zo heb ik onlangs wat (kinder)boeken en dvd's weggegeven aan familie, vrienden en collega's.
3. Sociale media
Soms lukt het niet iets te verkopen op Marktplaats of wil ik af van iets specialistisch is zoals een leesboek in een andere taal. In zo'n geval plaats ik een berichtje op Twitter of Facebook. Daar plaats ik dan een foto bij van het ding in kwestie. Dit heb ik bijvoorbeeld gedaan met een kookboek dat ik zelf niet gebruikte maar er wel mooi uitzag. Een van mijn Twitter volgers wilde het ruilen voor een kop thee. Dat hebben we gedaan. Zo heb ik dus offline nieuwe mensen leren kennen en nieuwe vrienden gemaakt door mijn ongebruikte spullen weg te geven.
Een paar maanden geleden opende er een tweedehandswinkel bij ons in de straat. Hartstikke handig, want zo hoef ik niet ver te lopen met spullen die nog niet rijp zijn voor de afvalhoop, maar ik niet op andere manier kan of wil verkopen. Neem bijvoorbeeld onze oude printer. Heel fijn ding, maar ook best groot en bovendien is de inkt onbetaalbaar. Daarom wilden we er vanaf, maar omdat het tegenwoordig goedkoper lijkt/is om een nieuwe printer te kopen in plaats van nieuwe inkt, was het ding onverkoopbaar op Marktplaats. De tweedehandswinkel wilde de printer wel hebben. Ook allerlei kleine dingen zoals kantoorartikelen, opbergzakken, plastic opbergbakjes, maatbekers en ander keukengerei dat we niet (meer) gebruiken hebben we naar deze winkel gebracht. Eigenaar blij, wij blij.
5. Weggeefwinkel
Onlangs gaf een van mijn lezers hier de tip te kijken naar de Weggeefwinkel. Toevallig kwam ik kort daarna iemand tegen die ook de Weggeefwinkel noemde. Zo kwam ik uiteindelijk op de Facebook pagina van de Weggeefwinkel in Den Haag terecht. Bij deze winkel kun je gratis winkelen. Het assortiment is breed: kleding, schoenen, keukengerei, knuffels, bordspellen, servies, muurdecoraties, kaarsen, enzovoorts. Inmiddels heb ik er een paar tassen naar toe gebracht met spullen die nog steeds mooi en bruikbaar zoals een Ikea kinderlamp en wat kaarsenhouders. Fijn dat anderen mensen hier gratis wat aan kunnen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten