31 juli 2014

Slaap jij ook op plastic?

Vanochtend vroeg ik me opeens af waar mijn matras eigenlijk van is gemaakt. Wat blijkt? Het ding is onder andere gemaakt van... plastic! Er is geen ontkomen aan. Plastic is écht overal. Zelfs in mijn slaap achtervolgt het me. IK SLAAP OP PLASTIC!

Mijn matras komt bij Ikea vandaan. De naam van het model weet ik niet. Het label met de modelnaam erop is onlangs van het matras gevallen en ik heb het, zonder erbij na te denken, weggegooid. Maar welk model het precies is maakt vanuit het plastic perspectief niet uit, want Ikea verkoopt maar één matrasmodel waar geen plastic in zit. En dat is niet het model waar ik op slaap.


Gif in je matras

De hoofdbestanddelen van matrassen zijn staal, katoen, polyester, polyether en polypropeen. De laatste drie zijn plastic. Het zijn polymeren. Die zijn er trouwens in twee soorten, namelijk natuurlijk en synthetisch. Natuurlijke polymeren kunnen onder andere komen van hout, rubber, katoen, wol, leer en zijde. Deze polymeren worden ook wel biopolymeren genoemd.

Polyester, polyether en polypropeen zijn plastic. En plastic vergaat niet. Matrassen leveren een behoorlijk milieuprobleem op. Tot voor kort belandden het gros van de oude matrassen bij het grofvuil waarna ze verbrand werden. Volgens dit artikel in het ND worden er elk jaar 1,2 miljoen matrassen weggegooid in Nederland. Stel je eens voor wat een enorme berg afval dat is!

De meeste matrassen zijn niet alleen schadelijk voor het milieu, maar mogelijk ook voor je gezondheid. Er worden allerlei chemicaliën gebruikt om het plastic en de matras te produceren. De vraag is hoe gezond die chemicaliën zijn. Voorbeelden zijn benzeen, fenolen en formaldehyde. Mariët Ticheler van Meldpunt Gezondheid en Milieu heeft er een rapport over geschreven. Die vind je hier. Vooral nieuwe matrassen kunnen directe gezondheidsklachten geven, zoals hoofdpijn en duizeligheid. Het is onduidelijk wat de chemische cocktail in en op je matras doet met je gezondheid op de lange termijn.


Gif- en plasticvrije alternatieven

Gelukkig zijn er ook matrassen op de markt die minder belastend voor milieu en gezondheid zijn. Wil je zo'n gezonder alternatief, dan doe je er bij aanschaf van een nieuw matras goed aan te kijken naar het materiaal waarvan het ding is gemaakt. Vermijd polyester, polyether en polypropeen zoveel mogelijk. Kies in plaats daarvan voor natuurlijke latex, wol, paardenhaar, linnen, natuurlijke vezels en katoen.

Om de keuze wat makkelijker te maken zijn er matrassen met een keurmerk op de markt. In Nederland kan dat het Europese eco-label (de bloem) zijn of keurmerken vanuit het buitenland, bijvoorbeeld de Nordic Swan uit Noord-Europa. Misschien zijn er ook matrassen met Duitse keurmerken op de Nederlandse markt. Om zo'n keurmerk te krijgen moet het product voldoen aan een aantal criteria, waaronder een aantal voor materiaalkeuze en chemicaliën.


Japans bed

Zelf hebben we ons logge, houten, prachtig ouderwetse bed, inclusief matras, verkocht toen we uit Nederland vertrokken afgelopen maart. Bij terugkeer naar Nederland zullen we dus op zoek moeten naar een nieuw bed. We zijn van plan een Japanse futon aan te schaffen. Een futon is, volgens Wikipedia, "een plat matras met een stoffen buitenkant die gevuld is met katoen, wol of synthetische tussenvulling." Die zijn onder andere te koop bij Kodama in Amsterdam.

Futons hebben ten minste twee voordelen. Ten eerste zijn ze makkelijk op te rollen, te verplaatsen en op te bergen. Dit is belangrijk voor ons omdat we zelden lang op één plaats wonen en het niet onwaarschijnlijk is dat we na terugkeer in Nederland wéér voor korte of langere tijd naar het buitenland gaan. Ten tweede zijn futons traditioneel niet veerkrachtig. Hard dus. Dat schijnt goed te zijn voor je rug. In China zijn matrassen doorgaans ook hard. Daar ben ik inmiddels aan gewend. Ik slaap er niet minder door.

Het model futon dat onze interesse heeft is gemaakt van 100% biologisch katoen. Wel vraag ik me af in hoeverre het ding behandeld is met chemicaliën, bijvoorbeeld met een vlamvertrager. Ik zal er een mail aan wijden naar de winkel. Update volgt.

Update. Op mijn email naar Kodama kreeg ik heel snel het volgende antwoord: "De katoen die onze futonmakerij gebruikt is op dit moment helaas niet gecertificeerd. Er zijn leverings problemen gerezen met betrouwbaar gecertificeerde katoen. De huidige katoen komt uit de Kaukasus en zou niet of in elk geval weinig bespoten zijn. Wel kunnen we garanderen dat de futons binnen en buiten 100% katoen zijn en geen van de door jou genoemde stoffen bevatten." Ik had gevraagd of het matras vlamvertragers, lijmen en bleekmiddelen bevat. 

Recycle je oude matras

Mocht je af willen van je oude matras, zorg er dan voor dat de matras gerecycled wordt. Vraag na bij je gemeente hoe de matrassen ingezameld worden. Doet jouw gemeente nog niet aan recycling van matrassen, vraag dan eens te kijken naar RetourMatras. Dit is een nieuw bedrijf dat de materialen gescheiden uit oude matrassen haalt om dit vervolgens als grondstof te verkopen. Zo wordt jouw oude matras weer een nieuw product. Latex wordt gebruikt in sportmatten en als opvulmateriaal in de meubelindustrie. Polyether wordt verwerkt in ondertapijt en isolatieplaten. Als je een nieuw matras koopt, informeer dan naar de mogelijkheid je oude matras te recyclen.



Lees ook:

30 juli 2014

Wassen met... citroen!

Mijn hardloopjas was ik het liefst zo min mogelijk om te voorkomen dat 'ie minder waterafstotend wordt. Bovendien had ik tot voor kort een wasmachine die mijn kleding snel deed slijten. Dat was een bovenlader met een ton die een verticale as heeft. Dus in plaats van dat de was van boven naar beneden 'valt' zoals in de meeste wasmachines in Nederland, draaide de was alleen maar horizontale rondjes. Ik voelde mijn kleding dunner worden na elke wasbeurt met die machine.

De hardloopjas was inmiddels erg vies geworden en het ding moest dus echt eens gewassen worden. Niet dat ik h'm hier nu gebruik, want daar is het véél te warm voor. Het is al maanden onafgebroken >30 graden hier in Peking. Maar ik wil de jas ook niet vies in mijn koffer doen. Nu ik in een ander appartement woon, mét een "normale" Whirlpool wasmachine, kan ik eindelijk de jas eens proberen te wassen.   

Bleekmiddel 

De jas is wit. Of nouja, was wit, want viezig. Smoezelig. De vraag was hoe de jas weer wit te krijgen. Tegenwoordig was ik met wasnoten of baking soda, maar die middeltjes zijn niet sterk genoeg om een vlekkerige witte jas weer mooi wit te krijgen.

Smoezelige jas. Ter vergelijking een echt wit shirt ernaast.

Een nieuw wasmiddel wilde ik ook niet kopen. Wasmiddel wordt hier in China negenennegentig van de honderd keer verkocht in plastic en bovendien zal wasmiddel voor de witte was niet bepaald onschadelijk voor het milieu zijn. Online op zoek naar een plasticvrij, milieuvriendelijk alternatief kwam ik uit op citroensap.

Dat leek me wel wat, dus heb ik mijn jas gewassen met citroensap. Ik ben heel tevreden met het resultaat. Mijn jas is weer mooi wit. Heb je ook witte kleding die je weer wit wilt krijgen? Lees hieronder hoe ik te werk ben gegaan.

Experiment

In de fruitwinkel (hier in Beijing heb je fruitwinkels, daar verkopen ze alleen (gedroogd) fruit en noten, maar geen groente) kocht ik vijf citroenen. Vier daarvan heb ik geperst. Mijn huidige keuken heeft alleen een pers van plastic, dus helemaal plasticvrij is deze wasbeurt niet.



Vervolgens heb ik mijn jas in een teiltje gelegd en het ding gevuld met heet water. Ook hier geldt dat mijn huidige huishouden alleen een plastic teiltje heeft, maar goed, ik gebruik in ieder geval geen nieuw plastic en om nu een nieuw plasticvrij teiltje te kopen om mijn jas te wassen is ook niet te verantwoorden.

Over de jas heb ik het citroensap gegoten. Ik had het sap niet gezeefd, dus er zaten vruchtvlees en zaden in de sap.


Elke paar uur heb ik de jas omgedraaid zodat elk stukje van de jas echt doorweekt was met citroensap. Na ongeveer 24 uur heb ik de jas in de wasmachine gedaan. Ik heb er ook een linnen zakje met vijf (hergebruikte) wasnoten bij gedaan.


De jas heb ik gewassen op 40 graden. Hieronder het resultaat! De jas is echt weer wit geworden. Er zitten nog wel een paar kleine vlekjes in. Die had ik eigenlijk moeten behandelen met wat zeep. Ik had de jas ook in de zon willen hangen zodat die paar vlekjes weg zouden bleken, maar het toeval wilde dat het precies vandaag slecht weer was. De regen kwam met bakken uit de hemel.


Eindoordeel

Citroensap is een goede vervanger van bleekmiddel uit de supermarkt. Het maakte mijn jas in ieder geval weer stralend wit. De paar vlekjes die er niet uit zijn gegaan had ik moeten voor behandelen met wat zeep. Of ik had de jas nog een paar uur buiten in de felle zon moeten hangen. Dat zal ik een volgende keer doen. Daarna volgt er hier een update.

Lees ook:

30 juni 2014

Zes tips voor een plasticvrije schone keuken

Plastic Free July begint morgen (ga hier de uitdaging aan!). Een hele maand geen plastic kopen. Stel je voor wat een enorm verschil we met z'n allen kunnen maken. In een maand tijd kunnen we kilo's plastic vermijden en met een beetje geluk creëren we een of meerdere blijvende goede plasticvrije gewoontes.

Net als Jildou bijvoorbeeld. Na één keer mee te hebben gedaan met Plastic-Free Tuesday besloot ze geen plastic tassen meer te accepteren en recentelijk is ze overgestapt op losse thee in plaats van theezakjes nadat ze getipt werd dat ook theezakjes gek genoeg niet helemaal vrij van plastic zijn. Met kleine veranderingen in ons leven kunnen we zo samen een groot verschil maken.

Zelf heb ik de afgelopen maanden gezocht naar plasticvrije alternatieven voor een schone keuken. Vandaag deel ik mijn ervaringen en tips. Mocht je zelf plasticvrije oplossingen voor een schone keuken hebben, dan hoor ik ze natuurlijk graag. Laat graag onderaan een berichtje achter.

Duurzame, rubberen schoonmaakhandschoenen

Mijn handen zijn vaak extreem droog. Contact met water is een van de boosdoeners. Daarom gebruik ik sinds een paar maanden schoonmaakhandschoenen als ik afwas en schoonmaak. Ik merkte direct het verschil. Mijn droge handen zijn verleden tijd.

Helaas zijn schoonmaakhandschoenen vrijwel altijd in plastic verpakt en van plastic gemaakt. Waterdichte handschoenen zijn meestal van vinyl of latex gemaakt. Vinyl is een soort plastic. Latex kan natuurlijk óf synthetisch zijn.

Voor zowel synthetische als natuurlijke latex handschoenen worden er in het productieproces chemicaliën gebruikt die niet goed zijn voor mens en milieu. Daarnaast kan latex van rubberplantages zorgen voor ontbossing en verlies van biodiversiteit.

Gelukkig zijn er duurzame alternatieven: If You Care maakt handschoenen van FSC gecertificeerde latex (helaas nog niet verkrijgbaar in Nederland, wel te bestellen via Amazon UK, vraag EkoPlaza hieronder via Twitter dit product in het assortiment op te nemen). Ecomondo verkoopt Green Tips huishoudhandschoenen. Prijs per paar is 3,95 euro. Gloveables zijn hippe, eerlijke handschoenen gemaakt in Honduras.


Houten afwasborstel met verwisselbare kop

De beste plasticvrije afwasborstel vond ik bij Dille & Kamille. De kop is van beukenhout en plantaardige vezels. Wordt verkocht zonder verpakking. De houten afwasborstel met vervangbare kop kost € 1,95


Daarnaast vind je bij Dille & Kamille een afwasborstel zonder steel, gemaakt van beukenhout en plantaardige vezels. Heel handig dingen als je net wat harder moet boenen op je afwas. Ten slotte heeft de winkel ook een plasticvrije afwasborstel van paardenhaar (€ 2,50). Dat is handig voor kwetsbare spullen zoals servies.

Ekoplaza verkoopt een soortgelijke houten afwasborstel met verwisselbare kop voor € 1,75. Ook zonder verpakking. De kop vond ik echter waardeloos. De haren gingen bij de minste of geringste druk al uit elkaar staan. Met de steel was niets mis, dus ging ik na verloop van tijd op zoek naar een nieuwe kop van betere kwaliteit.

Die vond ik bij Dille & Kamille. De kop is beukenhout en plantaardige vezels. Wordt verkocht zonder verpakking. Past op de steel van Ekoplaza en kost € 0,95. Dat is net iets goedkoper dan de opzetborstels bij Ekoplaza. Die kosten namelijk € 3,25 per drie.

Baking soda en azijn als afwasmiddel

Emily van Leven Zonder Afval en andere bloggers maken hun eigen afwasmiddel. Deze recepten bevatten vaak Marseillezeep of huishoudzeep. Ik woon sinds afgelopen maart in China en helaas heb ik hier nog geen zeep gezien die niet in plastic verpakt is. Hetzelfde geldt voor soda. Daarnaast is onze keuken heel rudimentair en heb ik daarom niet zoveel zin in DIY projecten. 

Gelukkig heb ik een alternatief gevonden. Voor de afwas gebruik ik baking soda en azijn. Hoewel we hier elke dag koken, houden we het simpel. Daardoor hebben we maar weinig afwas. De vaat die we hebben, zetten we direct na koken en eten in het water zodat de spulletjes kunnen weken. Daarna was ik op de Zweedse manier af.

Ik gebruik geen teiltje of sopje, maar doe een paar druppels azijn op de borstel, en boen daarmee de verschillende spulletjes een voor een af. Die hebben dan al een tijdje geweekt en zijn dus al nat. Dit werkt perfect, vooral als er vette dingen tussen zitten, bijvoorbeeld na het eten van pannenkoeken of vlees. 

Als eten aangekoekt zit, strooi ik een klein beetje baking soda direct in de pan of in de kom. Let op: ik doe daar geen of nauwelijks water bij. De baking soda werkt als schuurmiddel en zo krijg ik zelfs aangebrande pannen met wat borstelen prima schoon. Na het boenen zet ik de kraan aan om alles af te spoelen. Ik ben niet van het afdrogen (zonde van mijn tijd), dus laat ik alles te drogen staan op het aanrecht.

De azijn die ik gebruik is hetzelfde als de Nederlandse schoonmaakazijn. Hier in China zit azijn in glazen flessen en is vrijwel plasticvrij. Alleen de dop en het dopje aan de binnenkant van de fles zijn van plastic. In Nederland kun je baking soda kopen bij de toko (Aziatische supermarkt), bijvoorbeeld bij de keten Amazing Oriental

Ironisch genoeg wordt baking soda in de Chinese supermarkten in Peking helaas in plastic verkocht. Daarom koop ik mijn baking soda bij een buitenlandse supermarkt in Peking. Ik koop meestal een paar doosjes tegelijk zodat ik er weer even tegenaan kan, want voor deze plasticvrije baking soda moet ik behoorlijk omreizen.

Schoonmaakdoekje van biologisch katoen

Duurzame schoonmaakdoekjes zijn niet verpakt in of gemaakt van plastic. Toen ik nog in Nederland woonde, vond ik goede vaatdoekjes bij Dille & Kamille. Ze zijn gemaakt van 100% biologisch katoen en zijn te wassen op 60 graden. Daarnaast zien ze er prima uit en vallen ze niet snel uit elkaar. Ik heb ze heel wat keren gewassen. Bovendien worden deze onverpakt verkocht.

http://www.dille-kamille.nl/nl/shop/c/504/s/1104/a/803/vaatdoekje-bio-streepje-aqua

Azijn als schoonmaakmiddel

Schoonmaakmiddel hebben we al tijden niet meer gekocht. In plaats van schoonmaakmiddel in een plastic fles uit de supermarkt gebruik ik azijn. Ik doe een beetje azijn op een doekje en daarmee neem ik het gasfornuis en aanrecht af. Azijn is een heel goed ontvettingsmiddel, dus werkt fantastisch als je pannenkoeken hebt gebakken en er overal spetters vet zitten. 

Azijn + baking soda voor hygiënische snijplank

Sommige dingen laten sterke geuren of potentieel gevaarlijke bacteriën achter op onze houten snijplank. Knoflook en vlees bijvoorbeeld. Om die geur en bacteriën weg te krijgen strooi ik wat baking soda op de plank. Daarna giet ik er een klein beetje schoonmaakazijn overheen. Wat volgt is een chemische reactie met wat bubbels en gesis. Na een paar minuten is de reactie uitgewerkt, borstel ik de plank en spoel ik hem af onder warm water. Zo heb ik weer een schone, hygiënische plank. Deze tip zag ik bij Kassa, zie het filmpje hieronder.


Lees ook:

1 juni 2014

Hardlopend zwerfafval opruimen: Anne doet het een jaar!

PlasticMinimalism is slechts een van vele milieu- en afvalprojecten in Nederland. Online en offline zijn er talloze gelijkgezinden die op elk op hun eigen creatieve manier een steentje bijdragen aan een schonere, gezondere wereld. Anne van Dalen is er zo eentje. Zij valt op.

Wat Anne zo bijzonder maakt -vind ik- is dat ze gewoon doet wat ze het allerleukste vindt: “Ik word hier zo happy van. Ik ben nog nooit zo blij geweest.” Wat maakt Anne zo blij? Hardlopen en zwerfafval oprapen. Tegelijk. Dus zwerfafval oprapen tijdens het hardlopen. Op blote voeten!
"Ik heb besloten om me niet meer te ergeren aan zwerfafval, maar om er iets aan te doen. Daarom raap ik het op en stop het in een zak en die gaat een afvalbak in. Dat geeft me een goed gevoel." (bron)
"...ik doe wat ik doe omdat dit is wat ik leuk vind om te doen en als het toevallig zo is dat mijn levensinvulling iets bijdraagt aan het geluk van andere mensen op deze wereld dan ben ik daar natuurlijk blij om. (bron)

Haar enthousiasme werkt aanstekelijk.
"Overal waar Anne komt wordt ze met open armen ontvangen en staan er enthousiastelingen klaar om een handje mee te helpen. In het Brabantse Oss werd op die manier een recordgewicht van 166 kilo aan zwerfafval opgeraapt." (bron)
Vandaag, op 1 juni, begint Anne aan Deel 2 van haar zwerfafvalreis. Het plan is om een jaar lang door Nederland te gaan hardlopen. Ze begint in Horst, in Limburg. Van Limburg gaat de reis naar het noordoosten. Anne is nog op zoek naar slaapplaatsen, vooral in de kleinere plaatsen in het oosten des lands: Oost-Gelderland, Oost-Overijssel, Oost-Drenthe. En naar sponsors.

Om haar reis te bekostigen heeft Anne onlangs haar koopwoning verkocht en is ze verhuisd naar een huurwoning. Zo blijven haar vaste lasten zo laag mogelijk. Met sponsorgeld financiert ze de weinige kosten die ze nog heeft. Voor 8 euro kun je één dag van de zwerfafvalreis sponsoren.

Wil je een slaapplaats aanbieden, kijk dan voor meer informatie op de website van Anne en registreer je aanbod. Je kunt behalve een slaapplaats ook een sportmassage aanbieden. Anne (of haar assistente) neemt dan vanzelf contact met je op. Je kunt één dag van de zwerfafvalreis financieel sponsoren door 8 euro over te maken. Klik hier voor meer informatie (helemaal onderaan de pagina).

Als je net als ik op de hoogte wilt blijven van Anne's nieuws, kun je haar vinden op Facebook, Twitter en haar eigen website waar ze regelmatig een blog schrijft. Daar kun je je ook aanmelden voor de nieuwsbrief. Anne is niet alleen goed in hardlopen, maar ook in schrijven. Haar weblog en nieuwsbrief zijn dan ook een aanrader.

Anne, bedankt voor de positieve energie en de inspiratie om vooral datgene te doen wat je het allerleukste vindt. Heel veel succes en plezier tijdens je reis!

2 mei 2014

Wasnoten

Al een tijdje ben ik op zoek naar een plasticvrij wasmiddel dat ook nog eens milieuvriendelijk is. In Nederland gebruikten we waspoeder uit een kartonnen doos. Dat is niet te vinden in de Chinese winkels. Wasmiddel wordt verkocht in plastic. Ik heb het wel plasticvrij gezien in expat winkels, maar bij voorkeur kopen we geen (dure) geïmporteerde producten. En dus ben ik aan het experimenteren met alternatieve, plasticvrije wasmiddelen.

Allereerst probeerde ik te wassen met alleen baking soda. Dat wordt ook wel zuiveringszout genoemd en is in Nederland onder andere te koop bij Aziatische supermarkten (toko's). In China verkopen supermarkten ook baking soda (小苏打), maar helaas heb ik het hier tot nu toe alleen gezien in plastic. Wassen met baking soda bleek goed te werken voor zwarte kleding. Dus sinds een paar weken was ik mijn zwarte spullen met alleen 1 dl baking soda. Deze methode werkt niet voor witte was. Het kwam niet helemaal schoon uit de machine. De zoektocht gaat dus verder.

Saponinen - 无患子皂苷

Al eerder had ik gehoord en gelezen over zogenaamde wasnoten. Dat zijn de schillen van de bessen die groeien aan de zeepnotenboom. In deze schillen zitten saponinen. Die werken als een soort zeep als de schillen in contact komen met warm water. Zeepnoten schijnen al eeuwen te worden gebruikt als wasmiddel, met name in China, India, delen van Europa en in Azië. Vanwege de milieuvriendelijkheid groeien wasnoten in populariteit in het westen.

Wasnoten zijn makkelijk te vinden in China. Op Taobao -de Chinese equivalent van E-Bay- zijn er talloze winkels die wasnoten verkopen. Ik begrijp echter nog niet helemaal hoe Taobao werkt (hoe betaal ik? hoe vraag ik de verkoper mijn bestelling zonder plastic te versturen?). Bovendien verkassen we over een paar dagen weer. Daarom wilde ik de noten liever offline kopen.

Het was me helaas niet helemaal duidelijk waar ik ze offline kan vinden. Na wat zoeken kwam ik het adres tegen van een winkel waar ze verkocht zouden worden. Dus afgelopen weekend hebben we een bezoekje gebracht aan de desbetreffende winkel. En ja hoor, ze verkochten er inderdaad wasnoten.

Maar... wel in plastic! Grrrrrrrr... Ik heb de winkelmedewerker gevraagd of zij de wasnoten zelf verpakken in plastic of dat ze de wasnoten zo aangeleverd krijgen. Helaas was het laatste het geval. Toch heb ik de wasnoten gekocht, want ik heb toch wasmiddel nodig en zou graag eens deze wasnoten testen. Als het blijkt te werken, kan ik alsnog verder zoeken naar wasnoten zonder plastic verpakking.




Test

De wasnoten heb ik direct getest. Ik had een was met een paar spijkerbroeken en een handdoek. Dat paste precies in onze kleine, maar fijne Siemens wasmachine (een luxe hier in China).

5 wasnoten in een waszakje.
Waszakje bovenop de was in de machine.

Na een standaard wasprogramma op 40 graden heb ik de was en de wasnoten (in het waszakje) te drogen gehangen. De broeken en de handdoek zijn mooi schoon geworden, dus voorlopig ben ik tevreden. Ik ben benieuwd of de wasnoten ook een succes zijn voor de witte was. Wordt vervolgd...

Schone spijkerbroeken en handdoek!
Na drogen kunnen de wasnoten nog 3-5 keer gebruikt worden.

Lees ook:

30 april 2014

Hieperdepiep... Hoera!

Deze maand bestaat PlasticMinimalism 1 jaar! Op 23 april 2013 schreef ik mijn allereerste blog: "Groente en fruit: (plastic) zakjes in de supermarkt". Plastiminderen begon voor mij op de versafdeling van de supermarkt. Sindsdien gebruik ik geen plastic zakjes, maar Re-Sacks.


Ik schrijf "indien nodig", want vaak kun je prima af zonder zak. Als je bananen koopt bijvoorbeeld. Of één wortel of een komkommer, een paprika of een appel. De eventuele prijssticker plak je gewoon op het product. Een zakje is dan helemaal niet nodig.


Lezers bedankt! 

Ik vind het ontzettend leuk dat jullie mijn blog lezen. Ook word ik heel erg blij van de positieve reacties op dit project: "inspirerend", "awesome" en "nu neem ik zelf ook geen plastic zakjes meer aan". Eigenlijk begon ik dit project voor mezelf en was het blog vooral een manier om mijn vorderingen bij te houden. Na verloop van tijd deelde ik af en toe een blogpost op Facebook en Twitter. Zo kwamen er langzamerhand steeds meer bezoekers. Afgelopen januari vond ik tijd voor bredere actie. Dat kwam er met Plastic-Free Tuesday: One day a week no plastic!

Een 1 van gefermenteerde groente.

Vooruitkijken
Zo'n eerste verjaardag is een goed moment om vooruit te kijken en doelen te stellen. Het komende jaar staat vooral in het teken van drie dingen. Ten eerste plastiminderen in China. Ook al wonen we nu aan de andere kant van de wereld, het plastiminderen gaat door. Voor veel dingen hebben we hier plasticvrije alternatieven gevonden, maar voor een aantal dingen nog niet.

Ten tweede wil ik kijken hoe we ons dynamische bestaan -de afgelopen 12 jaar ben ik gemiddeld elk tweede jaar (internationaal) verhuisd- geheel plasticvrij kunnen maken. We hebben wat rvs bakjes, waterflessen, reisbestek, herbruikbare boterhamzakjes en zakken voor groente, fruit en noten in onze bagage, maar toch glipt er hier en daar wat plastic doorheen.

Omdat het einde van ons internationale bestaan nog niet in zicht is, werk ik aan een oplossing voor de lange termijn. Wellicht zou ik aan ons plasticvrije gereedschap een plasticvrij reispakket kunnen toevoegen, bestaande uit bijvoorbeeld een mini afwasborstel, wat afwasmiddel, wasmiddel en schoonmaakhandschoenen. Zo verminderen we de aankoop van nieuw plastic.

Ten derde wil ik de website uitbreiden met een handig overzicht van winkels waar je plasticvrij kunt winkelen, zowel online als offline. Daar heb ik te zijner tijd jullie hulp bij nodig, want zelf heb ik vooral alleen plastic ervaring in Den Haag.

En ten slotte geef ik binnenkort wat handig plasticvrij gereedschap weg. Blijf dus lezen als je mee wilt doen aan deze weggeefactie!

Eén ding is zeker, zolang de plastic problematiek nog niet is opgelost, blijf ik schrijven over plastic. Ik hoop dat jullie, lieve lezers, zolang blijven lezen, delen, plastiminderen en anderen inspireren. Ik vind het fantastisch om van jullie te horen. Waar zouden jullie het komende jaar graag over lezen?

Mocht je zelf zin hebben om ook eens een blog te schrijven, laat dan een berichtje achter of vind me op Facebook of Twitter.

Op naar de volgende verjaardag!

20 april 2014

Afwasmiddel op je boterham

Zoveel landen en culturen, zoveel afwasgewoonten. In Nederland doen we water en afwasmiddel in de gootsteen of in een teiltje. Vervolgens wassen we elk ding af met een afwasborstel en/of schuursponsje en zetten het rechtstreeks in het droogrek. Daarna drogen we af met een theedoek. Nergens anders heb ik mensen zo de afwas zien doen. Sterker nog, mensen uit andere landen hebben verbaasd toe staan kijken terwijl ik de afwas deed.

Afwassen in Noord-Europa
Zweden vinden het bijvoorbeeld geen prettig idee om de afwas rechtstreeks vanuit het sopje in het droogrek te zetten. Er zitten dan nog restjes afwasmiddel op. Al een paar keer gehoord: "Jullie eten telkens een klein beetje afwasmiddel!". In Zweden spoelt men daarom elk gewassen ding af voor het op het afdruiprek te zetten. Sommige mensen in Zweden gebruiken geen teiltje, maar doen een druppel afwasmiddel op de borstel, boenen dan de verschillende spulletjes schoon en zetten dan pas de kraan aan om af te spoelen.

In Finland droogt men niet af, maar zijn keukens uitgerust met een droogkast. Dat is een keukenkastje met daarin geen planken, maar roosters. Je afgewassen en afgespoelde spullen zet je daarin te drogen. Daar komt geen theedoek aan te pas. Kastje dicht en weg is de vaat.

Foto van Marleen van het fotoblog
opvallend onopvallend (aanrader, prachtige foto's!)

Schoenpoetsborstel

Het liefste was ik af met een afwasborstel en laat ik schuursponsjes links liggen omdat ze een broedplaats voor bacteriën zijn. Gek genoeg is er geen afwasborstel aanwezig in de appartementen die we tot nu toe hebben gehuurd in China. Chinezen gebruiken misschien een sponsje, doekje of gewoon hun handen.

Hier in China is het me nog niet gelukt een plasticvrije afwasborstel te vinden. Toen we net in Peking waren aangekomen kochten we een houten borstel in plaats van een plastic afwasborstel. Eigenlijk was het een borstel om schoenen mee te poetsen. Werkte niet voor de afwas. Dus toen toch maar een plastic exemplaar gekocht.


Aangekomen in Jinan hebben we er ook weer één gekocht (want al te veel bagage, daarom geen plek voor de Pekingse afwasborstel, ja ik moet inderdaad leren reizen met minder bagage). En over een paar dagen gaan we weer terug naar Peking en kopen we weer een nieuwe. Van plastic waarschijnlijk, want iets anders hebben we nog niet gezien hier.

Paardenhaar
In Nederland daarentegen is het relatief makkelijk een plasticvrije afwasborstel te vinden. In eerste instantie kocht ik er een bij Ekoplaza voor € 1,75. Dat was er een zonder verpakking en gemaakt van hout met een verwisselbare kop. Die kop zelf vond ik redelijk waardeloos. De haren gingen bij de minste of geringste druk al uit elkaar staan. Met de steel was niets mis, dus ging ik na verloop van tijd op zoek naar een nieuwe kop van betere kwaliteit.

Foto van Ekoplaza webshop

Die vond ik bij Dille & Kamille. De kop is beukenhout en plantaardige vezels. Wordt verkocht zonder verpakking. Past op de steel van Ekoplaza en kost € 0,95. Dat is net iets goedkoper dan de opzetborstels bij Ekoplaza. Die kosten namelijk € 3,25 per drie. 

Plasticvrije kop van afwasborstel van Dille & Kamille

De houten afwasborstel met vervangbare kop kost € 1,95 bij Dille & Kamille. Dat is net iets meer dan bij Ekoplaza, maar gezien het kwaliteitsverschil is dat het waard. Daarnaast vind je bij Dille & Kamille een afwasborstel zonder steel, gemaakt van beukenhout en plantaardige vezels. Heel handig dingen als je net wat harder moet boenen op je afwas. Ten slotte heeft de winkel ook een plasticvrije afwasborstel van paardenhaar (€ 2,50). Dat is handig voor kwetsbare spullen zoals servies.

Nu nog een plasticvrij afwasmiddel vinden en het afwassen is een waar plasticvrij feest. 
Tips welkom! 

Lees ook:

18 april 2014

Actie! Duurzame schoonmaakhandschoenen

Al sinds ik mij kan heugen heb ik last van erg droge handen. Soms is tot bloedens aan toe. Vooral als het erg koud is. Handcrèmes geven maar tijdelijk verlichting, maar lossen het probleem niet op. Bovendien zitten crèmes vaak vol met giftige stoffen. Daarom ben ik overgestapt op voorkomen in plaats van genezen.

Natuurlijke zeep en weinig water
Een belangrijk onderdeel van deze strategie is het gebruik van zeep op basis van olijfolie. Ik gebruik inmiddels al een hele tijd Nablus zeep. Die bestel ik online bij De Groene Drogist. Deze winkel verstuurt bestellingen zonder plastic te gebruiken. Sinds ik deze zeep gebruik zijn mijn handen veel minder droog.

Daarnaast zorg ik ervoor dat mijn handen zo min mogelijk in contact komen met water. Ik kook graag en heb daardoor vaak veel afwas en een vieze keuken. We hadden (in Den Haag) en hebben (hier in China) geen vaatwasser, dus wassen met de hand af. Met de radio aan vind ik dat een ontspannend klusje zo aan het begin of einde van de dag.

Vinyl en latex
Om te voorkomen dat mijn handen uitdrogen van het (hete) water gebruik ik tegenwoordig schoonmaakhandschoenen. Helaas zijn die vrijwel altijd in plastic verpakt en van plastic gemaakt. Ook in China is dat zo.

Waterdichte schoonmaakhandschoenen zijn meestal van vinyl of latex. Vinyl is een soort plastic. Latex kan natuurlijk óf synthetisch zijn. Natuurlijk latex wordt gewonnen uit het sap van de rubberboom. Dat soort bomen groeit in tropische gebieden zoals Brazilië, maar ook in Zuid-China.

Voor zowel synthetische als natuurlijke latex handschoenen worden er in het productieproces chemicaliën gebruikt die niet goed zijn voor mens en milieu. Daarnaast kan latex van rubberplantages zorgen voor ontbossing en verlies van biodiversiteit. Gelukkig zijn er duurzame alternatieven. Ik heb er in totaal drie gevonden. Hieronder een overzicht en vergelijking.

Green Tips: FSC gecertificeerd en eerlijke handel
Ecomondo verkoopt Green Tips huishoudhandschoenen. Prijs per paar is 3,95 euro.
Foto van Ecomondo
"Ze zijn gemaakt van natuurrubber uit duurzame bossen en dragen het FSC-keurmerk van de Forest Stewardship Council. Het rubber wordt op een fairtrade manier geproduceerd in Sri Lanka. Het natuurrubber voor de handschoenen komt van een plantage op Sri Lanka. Daar wordt op een duurzame manier omgegaan met het milieu en met de rubberbomen. Hierdoor wordt de biodiversiteit bevorderd. Op de plantage wordt ook sociaal verantwoord gewerkt. Met de fair trade meerprijs voor elke kg rubber worden de levensomstandigheden van de arbeiders verbeterd. De huishoudhandschoenen zijn biologisch afbreekbaar. Ook de verpakking is milieuvriendelijk: een kartonnen doosje wat gemakkelijk recycleerbaar is."
"Onze verpakkingsmaterialen zijn zoveel mogelijk van gerecycled materiaal of van recyclebaar materiaal. Ook hergebruiken we verpakkingen die nog in goede staat zijn. Indien we kunststof gebruiken, zoals opvulmaterialen, is dit altijd hergebruikt. Facturen en paklijsten worden geprint op gerecycled papier of papier met FSC-keurmerk."
If You Care: Transparant, FSC gecertificeerd en eerlijk
If You Care maakt ook handschoenen van FSC gecertificeerde latex. Helaas zijn deze handschoenen (nog) niet in Nederland verkrijgbaar. Ekoplaza verkoopt wel andere producten van If You Care. Misschien als mensen in de Ekoplaza winkels beginnen te vragen om duurzame handschoenen, dat deze ook daar in het assortiment opgenomen worden.

Foto van Ifyoucare
"If You Care Household Gloves are made from Forest Stewardship Council (FSC) certified latex, i.e. the natural rubber is sourced from a responsibly managed plantation. Furthermore, the rubber tappers, who cut the bark to get the raw material flowing, have received a fair trade premium, and it is their decision how to spend their extra income."
If You Care geeft een link naar meer informatie over eerlijke rubber. De geschiedenis van natuurlijke rubber is behoorlijk deprimerend en barst van mensenrechten problemen. Op deze website is te lezen hoe van de sap van een boom (latex) de grondstof Cenex wordt gemaakt waarvan vervolgens handschoenen en ballonnen worden geproduceerd.
"The freshly tapped sap of the rubber tree is also known as 'Latex milk' and, like cows' milk, it has to be treated to prevent it from going bad. For this purpose, latex traded in liquid form is centrifuged and then ammonia is added. The resulting product is Cenex which is the basis for all dipped products such as ball bladders, balloons, condoms and household gloves."
Gloveables: Hip en eerlijk
Gloveables zijn hippe handschoenen voor schoonmaken en afwas.
Foto via De Betere Wereld
"De hippe huishoudhandschoen wordt gemaakt in Choluteca, een stad in het zuiden van Honduras. Dit land is een van de armste landen op het westelijk halfrond. De producent van de Gloveables, Grandway, werd tijdens een eerste bezoek aan een werkgemeenschap in Choluteca geraakt door de mensen en hun bijzondere en oprechte werkmentaliteit. Na het evalueren van de benodigdheden en beschikbare middelen besloot Grandway een bijdrage te leveren en liet een fabriek en bijbehorend naaiatelier bouwen. Grandway wil in haar productieproces mogelijkheden bieden waarbij mensen zelf een actieve rol spelen. Ze geloven dat deze werkmethode bijdraagt aan meer eigenwaarde, zelfontwikkeling en dat het een basis vormt van vooruitgang. Vandaag de dag tellen de fabriek en het atelier honderd medewerkers die onder goede en eerlijke werkomstandigheden de Gloveables en andere Grandway producten fabriceren."
Foto van WOW
Helaas is niet duidelijk van wat voor materiaal de handschoenen precies worden gemaakt. Op de website staat alleen vermeld dat de handschoenen natuurlijk rubber bevatten. Er mist ook informatie over de herkomst van de grondstoffen. De prijs per paar is 14,95 euro. Iris van wow-lifestyle (aanrader!) heeft de handschoenen getest en was tevreden met de kwaliteit en het uiterlijk. Helaas lijken de handschoenen in plastic verpakt.




Eindoordeel
Het is moeilijk te weten welke handschoenen het beste zijn vanuit duurzaamheidsoogpunt. Dat komt omdat niet alle producten of verkooppunten communiceren wat voor materiaal huishoudhandschoenen worden gemaakt.

Hoewel Ecomondo aangeeft dat de Green Tips handschoenen van natuurlijk rubber worden gemaakt, is niet duidelijk welke chemicaliën verder gebruikt worden in het productieproces, bijvoorbeeld voor het groen verven. Gloveables laat zich daar helemaal niet over uit. If You Care is het meest transparant qua herkomst van materiaal en het productieproces.

Om die reden zou ik het liefste voor If You Care handschoenen kiezen. Tweede favoriet zijn de Green Tips en op de derde plaats komen de Gloveables. Vandaag maar een mail sturen naar Ekoplaza met het verzoek If You Care handschoenen op te nemen in het assortiment.

Tijd voor actie! Doe mee!
Wil je ook dat Ekoplaza deze handschoenen gaat verkopen? Neem dan actie op Facebook en/of Twitter. Je kunt ook een berichtje sturen via de Ekoplaza website .

Like mijn bericht op de Facebook pagina van Ekoplaza. Mijn post vind je aan de rechterkant, onder het kopje "Recent commentaar door anderen".


Je kunt ook een tweet sturen naar @Ekoplaza of een RT van onderstaand bericht.

15 april 2014

Yes, you can make a difference!

Voor Plastic-Free Tuesday heb ik onderstaande post geschreven. Het artikel is ook te lezen op www.plasticfreetuesday.com. Het volgende blog hier is weer gewoon in het Nederlands.

A few years ago I stumbled upon a TED video in which Beth Terry tells about her plastic free life. I was intrigued. During the years that followed I increasingly often read and heard about how plastic kills animals and ruins the planet. After seeing yet another photo series of bird stomaches filled with plastic, I decided to do something about it. Because I strongly believe that we -as Ghandi said- should be the change you want to see in the world, my goal was to reduce my own plastic consumption. Like Beth Terry, I decided to document it all. So I started writing on my Dutch weblog Plasticminimalism.

 

Plastic photo models
Because at that time I had no idea how much plastic I consumed, I began -again inspired by Beth Terry- with weekly tallies of the plastic our two persons household threw away. I created a new waste category in our household to be separated from the glass and paper. Every week I took the big black garbage bag with plastic waste, turned it upside down and divided it into several categories such as veggies, legumes, and nuts. I would then take pictures of each category, identify key problem areas, and decide which product or category to tackle in the week ahead.

Plastic tally week I
Plastic tally week I

During the week I would try find plastic free alternatives for each and every product or product group. For example, my goals after the first tally included using reusable bags for all my veggies and fruits as well as buying bananas at the organic supermarket rather than at the mainstream grocery store. Over the course of ten months all these small steps contributed to a great reduction of our plastic footprint. By the time we relocated from the Netherlands to China last March, we barely bought or threw away any plastic.

Bird


"You can't change the world by yourself"

While some argue that on a global scale, this won't make any difference, I strongly disagree. First of all, this argument does not make sense if you reflect on the core of our plastic problem. Where does the plastic come from? How come birds are building nests made of plastic? How did the plastic get into the living environment of the bird in the first place?

Exactly. It's because you and me are supporting the use of unneccessary plastic in our society by constantly accepting and buying it and then disposing of it. If you and me would not buy any plastic, there would not be any (or at least a lot less) plastic.

Secondly, I am not on my own. Over the course of the past year or so, people around me noticed my plastic behaviour and started to change their behaviour too. Amongst the first to do so were my husband, family, and friends. And in turn, they too have changed habits and are creating awareness about the plastic problem.

Yes, we can! You can! Help us grow bigger!
While I feel extremely honoured and grateful regarding the steady daily stream of visitors of my Dutch weblog, I hope that by launching Plastic-Free Tuesday even more people will think twice before putting bananas in a plastic bag, accepting plastic shopping bags, and leaving plastic litter after a day at the park.

In order to keep the movement growing you can help us by leaving a comment below in which you tell why and how you reduce your plastic footprint. This will motivate and inspire others to embark on the plasticfree journey. You can also contribute by liking Plastic-Free Tuesday on Facebook, sharing our posts on your Facebook wall, and by commenting on our updates. Our team is currently looking for new bloggers, so if you enjoy writing (in English), please contact us by leaving a comment below or contact us through the Facebook page.

Finally and most importantly: Stay consistent and stick to your plasticfree habits. By doing so you will inspire others, meaning less plastic and a healthier world! Thank you all for your support!

13 april 2014

Plastiminderen in China

Na zo'n tien maanden plastiminderen in Nederland vertrokken partner en ik begin maart naar China voor mijn werk. Ik dacht dat we onze plastic consumptie redelijk onder controle hadden, maar hier in China begint het plastiminderen weer van voor af aan. We moeten het wiel opnieuw uitvinden.

Waar vinden we bijvoorbeeld wasmiddel, losse kruiden, baking soda, groente en fruit zonder zakjes, keukenspullen en schoonmaakartikelen? In Nederland wist ik de weg te vinden naar plasticvrije alternatieven, maar hier ken ik de markt en producten niet.

Plastic in China
In China lijkt er -in ieder geval in Beijing en Jinan- veel meer plastic verpakkingsmateriaal gebruikt te worden dan in Europa. Neem bijvoorbeeld groente en fruit. Dat wordt voorverpakt. Meestal ligt het op een schaaltje van schuim met daarover een laag doorzichtig plastic folie. Is het niet voorgepakt, dan wordt je in de grote supermarkten gedwongen het in een plastic zakje te doen. Want ja, wáár moet de prijssticker anders?

Veel producten hebben trouwens vaak niet één, maar twee lagen plastic. Toiletpapier bijvoorbeeld. De rollen zijn individueel in een laag plastic gerold om vervolgens samen ook weer in een plastic verpakking te zitten. Zelfde geldt voor eieren. Elk ei verpakt in plastic en dan 12 eieren in een plastic eierdoos. Die je vervolgens weer in een plastic zak kunt doen.



Toch zijn we na een ruime maand weer goed op weg. Het is ontzettend leuk om plasticvrije alternatieven te zoeken, want zo komen we al snel buiten de grote (westerse) supermarkten waar we veel meer contact hebben met lokale mensen en we allerlei interessante lokale producten tegenkomen die we in Nederland niet hebben. Paocai is zo'n product.

Paocai - Chinese probiotica
Om plastic te ontwijken, omdat ik graag weet wat ik eet én omdat ik het leuk vind, maak ik in Nederland veel dingen zelf. From scratch. Amandelmeel, cashewnotenboter, brood, bouillon, noem maar op. Hier in China hebben we geen permanente verblijfplaats én geen goede keuken, dus zijn we aangewezen op het lokale aanbod.

In Nederland at ik graag gefermenteerde groente. Dit is een soort probiotica oftewel levende bacterien die goed zijn voor de gezondheid. Eerder maakte ik zelf gefermenteerde wortels, uien en bietjes. Omdat zelf maken hier geen optie is, kijken we rond naar lokale alternatieven. Zonder plastic uiteraard.

En met succes! Een week of twee geleden liepen we op de markt in de buurt van ons appartement. Daar stond een meneer met een bakfiets paocai te verkopen. Authentieke Sichuanese paocai. In mooie grote potten, in allerlei variaties: wortels, komkommer, kool, pinda's, sperziebonen en nog veel meer.


Paocai zijn gefermenteerde groenten. De provincie Sichuan in het westen van China is bekend om zijn (vaak pittige) paocai. Het is een belangrijk onderdeel van de Sichuanese keuken. Volgens Fuchsia Dunlop, de specialist op gebied van de Chinese keuken, heeft ieder huishouden in Sichuan zijn eigen paocai potten. Dit zijn ronde potten met een smalle nek, gemaakt van aardewerk. De smalle nek zorgt ervoor dat er geen lucht in de pot kan komen.

De groente in de pot is bedekt met een mengsel van rijstwijn en smaakmakers zoals bruine suiker, peper, gember, kaneel en steranijs. Elke dag wordt er wat van de groente gegeten, maar de vloeistof blijft in de pot en kan generaties lang gebruikt worden zonder te verversen. Wel wordt er af en toe wat nieuwe rijstwijn, suiker en kruiden toegevoegd.

De paocai man liet ons uitgebreid proeven. Vervolgens kozen we een paar verschillende producten die hij in een plastic boterhamzakje stopte. Jammer. Een paar dagen later zijn we echter terug gegaan naar dezelfde verkoper, dit keer gewapend met ons eigen bakje. De man kon dit wel waarderen en vulde het bakje zonder problemen. We hebben er heerlijk van gegeten.


Inmiddels zijn we verhuisd naar een nieuwe stad, Jinan. Hopelijk vinden we ook hier snel plasticvrije alternatieven. Ik hou jullie op de hoogte.